مخابره خبر با سنگ قبر و حجله قبل از عروسي!

كمي منصف باشيد و بگوييد خرد كردن سنگ يا لمس “صفحه كليد” براي انتقال همه اين اخبار دشوارتر است. چه كسي برنده شد و چه كسي مرد؟! به خدا قسم ميخورم؛ مشكل انتشار اخبار بد در اين سرزمين عجايب ، كسب درآمد از كمتر از هزار نفر. بيشتر از!

با كمي دقت ، خواهيد ديد كه در اين روند غم و بي مسئوليتي پر از ضعف ، چه موفقيت هاي بسيار زيبا و زيبايي را از دست خواهيد داد. بدانيد كه اگر حكم زمان “از دست دادن” و “از دست دادن” باشد ، حتي زماني كه “ناجيان غريق” موفق مي شوند ، ممكن است چيزي مانند جانت را در اين راه از دست بدهيد. روح من ، به قربانيان كساني كه جان خود را براي آنها داده اند تا بفهمند كه آيا ما در حال حاضر مي مانيم زيرا ما زندگي خود را به خاطر استاد و زندگي سخت از دست داده ايم ، نه به دليل سازگاري با شرايط. بدانيد كه هر روز در اين كشور بيش فعال ، پر از وقايع با مسئولان پرماجرا و مستعد خطا ، 8 آگوست است و آنها احتمالاً خود را روز اخبار و روزنامه نگاران مي خوانند.

حتي روزنامه نگاران كه استاد ايجاد گرد و غبار هستند ، اكنون در تأمل در اين روزهاي غبارآلود كمك چنداني نكرده اند و دائماً رنج مي برند.

جدي … براي روزنامه نگاري كه به اندازه يك ماشين شلخته هزينه نمي كند! يك مقام بايد ناخواسته روزنامه نگاران را در دور دور افتخاري كه داشت جمع كرده و به حضور خود افتخار كند. او به جاي سلفي گرفتن ، حتماً با دوربين خود از پروژه “Right Now” خود عكس گرفته و سپس تاجي را به گردن خود زده است …

اما قبل از رسيدن به “تاج گل” ، خبرنگاران به دليل دسته گلي كه افسر ديگري در راه رسيدن به آب به آنها داده ، دست بسته و پر مي شوند. اكنون شما بايد شكاف افتخارآميز را كنار بگذاريد و رسوايي هايي را كه مثل هميشه بوده و هستند ، حفظ كنيد.

البته ، بارها و بارها ، مثل هميشه ، رئيس همه (مانند راننده) به عنوان مجرم به مجرم مي رود ، اما هيچ دلسوز به سر هيچ فرد مسئولي نمي رود. براي فرار از شرايط بحراني از اين خطاهاي انساني خودداري كنيد.

با اين حال هنوز وضعيت روزنامه نگاران كم نيست …

يكي با نصب اتاق مرگ چند روز قبل از اتاق عروسي و ديگري با سنگ قبرش كه مي گفت: به جاي تصوير گل ؛ از من در قبر من عكس بگير … بله ، بعد از مرگ او ، همه اخبار و چند گل را براي ما ارسال كردند …

روحش شاد

* منتشر شده در خبرگزاري مجله روز