سرنوشت نامه‌هايي كه به ضريح امام رضا(ع) مي‌رسند

به گزارش مجله روز ، اين روزنامه جام جم وي نوشت: “كاغذ سفيد نامه پر از پيام هاي خط به خط است ؛ حروف را جمع مي كند و به كلمه تبديل مي شوند. كلمات گفته شده عبارتند از:” آقاي جان ، سلام! ” سفيد من ناشناخته است ، مشكل من را حل كن! “كاغذ سفيد اين نامه پر از خاطرات است كه به نام جنگل ، مهدي ، پاريس ، رعنا ، مرضيه ، احسان ، مژگان و مهرداد جان مي بخشد ؛ گوشه اي از اين سند به عنوان يادگاري كاغذ سفيد همان سندي است كه به اعداد ، ماه ها ، روزها ، سال ها ، زمستان هاي سرد ، تابستان هاي گرم ، خيابان هاي شلوغ و شهرهاي دور زنده مي كند زمزمه هاي “ليلا باجي” از دهكده پاكچين در شهر هريس ، ليلا باجي ، كه سواد نداشت ، خودش نامه اي ننوشت ، سخنانش را يكي يكي گفت و فريبا ، دختر همسايه ، به او گفت. او نوشت: “آقاي برو سلام من واقعاً زيارت شما را مي خواهم. من مدام حرم را از تلويزيون مي بينم. آقا جان ، زيارت خود را با من تقسيم كنيد! “همچنين از من بخواه تا زندگي من در جهان باشد تا دستم به حرم برسد.” نامه ليلا باجي را يكي از اهالي روستا به مشهد برد و به قلب حرم انداخت. اين نامه در حال حاضر ، در ميان هزاران و هزاران نامه ديگر ، نامه هاي خطاب به يكي وجود دارد. پدر امام رضا (ع) ، امام رئوف ، پادشاه خراسان.

يك سلام از راه دور

در مشهد ، همه راه ها به يك گنبد طلايي ، يك حرم بزرگ ، يك حياط تميز ، كبوترهايي كه قصد پرش ندارند منتهي مي شود. در مشهد ، بسياري از مردم هنوز روز خود را با “سلام” آغاز مي كنند ، در مقابل گنبدي كه اكنون مي توان آن را در ميان بناهاي زشت و زشتي كه در اطراف حرم برپا شده اند ، از دست داد ، اما جاي آن در قلب دوستداران آن است ، مردم آنها شاهد اين علامت هستند. آنها به محراب مي روند و براي شروع روز خود از پروردگار اجازه مي گيرند.

اين سلام و احوالپرسي اغلب از راه دور مي آيد ، سلامي كه مي آيد و روي يك كاغذ مي نشيند ، از تهران ، اصفهان ، اهواز ، زاهدان ، اردبيل و صدها شهر ديگر كشورمان ، حتي از كشورهاي دورتر از ‘عراق ، پاكستان و سوريه. اين رواياتي است كه همراه با ديگر نذورات ، يكي يكي در قلب حرم قرار مي گيرد. نامه هايي پر از نشانه ، پر از كلمات ، كوتاه يا كوتاه ، حكايتي خواندني از ارادت مردم به امام هشتم ، ارادتمندي كه سن نمي شناسد و زن و شوهر ندارد. برخي ، مانند ليلا باجي ، در ابتداي گزارش ، در سن 65 سالگي ، نامه هايي براي امام رضا (ع) مي نويسند كه حتي نمي دانند چگونه بنويسند ، حتماً آن را نخوانده اند و به دست رسيده اند. “سلام ، آقا خوب ، من يادم نمي آيد اولين باري كه به ملاقات شما آمدم ، اما خوب يادم مي آيد آخرين باري كه با پدرم به ملاقات شما آمدم. او آن را در دست خود قرار داد.” ما هفته گذشته به ملاقات شما آمديم ، اما من نمي دانم پدرم با شماست يا نه. اوه ، پدرم براي دفاع از حريم عمه شما رفته بود. اكنون كه اين نامه را مي نويسم ، پدرم شهيد شده است ، او شهيد جاويدان است … ارباب من ، برادرم و من و آبجو زينب با دنيا خداحافظي مي كنم مي دانم كه روزي پدرم برمي گردد ، اما ممكن است با اين اوج برنگردد ، شايد ديگر او را نبينيم ، اما او برگشت ، خوشحالم ، خوشحالم ، مثل خاله جان رقيه دختر شهيد ، اين بار كه به احترام تو آمدم ، من احساس كن كه دستت را روي پيشاني ام احساس كردم ، من مهمان ويژه شما هستم. “پسر كوچك شما ، فاطمه بلباسي”.

نامه اي كه خوانده مي شود ، آيا فرقي نمي كند نامه دوم خطاب به امام حسن باشد؟ طي 1200 سال گذشته چند نامه نوشته شده است كه اين عزيز در اينجا ، در قلب اين سرزمين پر بركت بوده است؟ چگونه بسياري از دادخواست ها و دست نوشته ها ، مانند اين نامه ، زير نور سبز حرم پاشيده شده ، ليز خورده و فرود آمده ، با هدف باز كردن ، براي خواندن؟ نامه ها مانند بقيه نامه ها ، كه هر يك از آنها نشانه فداكاري هزاران انساني است كه قلبشان در قرص است ، مطمئناً كسي سخنان آنها را مي خواند و قلب آنها را مي شنود.

داستان يك ارتباط جدايي ناپذير

نامه ها نشانه اميد ، آرزو ، پيوند ناگسستني ، روياي نزديك ، اعتقاد راسخ است. به همين دليل بسياري از آنها به رويا تبديل شده اند ، مانند روياي يك بنياد هفت ساله كه از امام رضا (ع) يك عروسك بزرگ با متن فرزندانش درخواست كرد و اميررضا از 11 سالگي مي خواست دوچرخه ، درست مثل دوچرخه دوستش فرزاد. مانند آرزوي مريم تهراني كه از او خواست برادر بيمار خود را شفا دهد ، مانند آرزوي مرضيه و امير محمد كه كارت عروسي خود را با تاريخ و آدرس در قلب حرم و احتمالاً در قلب او انداختند كه آنها يك مهمان ويژه ، يك مهمان عزيز در روز عروسي آنها.

در اينجا حقيقت ماجرا يك چيز است: نام ها ، تاريخ ها ، اعداد ، مشاغل ، درد ها و گريه هايي كه سفيدي نامه ها را سياه نكرده ، هرگز پير نمي شوند ، مهم نيست كه چند ساله باشند ، آنها جديد هستند و شاهد “زماني هستند كه براي مردم دشوار بود كه به گنبد و يك زيارتگاه طلايي متوسل شوند تا خود را راحت كنند. به همين دليل است كه “مهرداد …” از ميله هاي زندان كرج نامه اي به امام رضا نوشت: “من در زندان هستم ، مي دانيد آقا ، من هيچ جرمي مرتكب نشده ام و به ناحق اينجا هستم. كاري انجام دهيد ، كمكم كنيد آزاد شود … »مشخص نيست چه كسي نامه 946 كيلومتري مهرداد را برد تا آن را به گيرنده نامه ، نامه تحويل دهد ، اما اكنون آن رسيده است و احتمالاً قلب مهرداد از رسيدن به اين گوشه زندان خوشحال است.

نامه هايي كه خوانده مي شوند

عليرضا اسماعيل زاده مدير كل آرا for آستان قدس رضوي است. وي اطلاعات خوبي در مورد اين نامه ها دارد ، نامه هايي كه به قسمت نذورات ضميمه مي شود و همانطور كه اسماعيل زاده به ما مي گويد ، هر بار كه حرم را غبارروبي مي كند و همزمان بقيه نذورات را جمع مي كند ، آنها نيز جمع آوري و انتقال مي يابند. آنها در جدول پيامبر باز مي شوند و سپس يكي يكي متن هاي آنها با احترام كامل به حريم خصوصي مردم خوانده و طبقه بندي مي شوند.

اسماعيل زاده در ادامه توضيح مي دهد: “تعداد حروف بسيار زياد است و آنها هرگز محاسبه نشده اند ، اما همه پس از خواندن آنها ، براساس موضوعات درخواستي طبقه بندي و نگهداري مي شوند ؛ زيرا مي توانند مرجع خوبي براي محققاني باشند كه به دنبال ريشه يابي هستند و مشكلات جامعه در دوره هاي مختلف تاريخ ، به عنوان مثال ، براي نشان دادن اينكه مشكلات مردم در يك دوره تاريخي ، پزشكي يا مالي چه بوده است؟ “يا اگر مردم از درمان س askedال كرده اند ، براي كدام يك از بيماري ها بيشتر هستند و شيوع آنها چيست؟ كدام بيماري “.

اسماعيل زاده اما بيشتر به نامه هايي كه نوشته اند ، توجه دارد كه نشانه ذوق و ارادت مردم به امام هشتم است ، شايد به اين دليل كه مي گويد: “مردم اين ارادت را به زبان خودشان در هر مكان و مكان نوشته اند” كه در”. اين قسمت از نامه ها محتواي بسيار غني دارد و ما آنها را به دفتر مكاتبه حرم مي فرستيم ، بخشي از گنجينه پيامبر است كه در آنجا نگهداري مي شود. برخي از اين نامه ها كه بيشتر از طرف جوانان است ، مربوط به مسائل ازدواج و زندگي است. بسياري از افراد حتي نامه هاي عروسي خود را در حرم مي گذارند و اميدوارند كه زندگي آنها پر از دانش ، بصيرت و بركت با جنبه عاشقانه حضرت باشد. رضا (ع). “بارها و بارها همكاران ما اين پيوند زناشويي با اين جوانان را كه امام رضا (ع) را در جشن ها و مهماني ها شريك خود قرار داده اند فرياد مي زنند و تبريك مي گويند.”

مدير عامل آستان قدس نذر ادامه مي دهد: “برخي از نامه ها همچنين مربوط به كودكاني است كه خواسته هاي خود را با درخواست هاي خود نوشته اند و ما آنها را در بخش ديگري بررسي خواهيم كرد و تا آنجا كه ممكن است ، براي تحقق اين خواسته ها مقدمات ايجاد مي كنيم. نامه هايي كه خواهان شفابخشي هستند ؛ خصوصاً از افرادي كه براي خود يا يكي از اعضاي خانواده شان بيماري لاعلاج دارند. “برخي از نامه ها مربوط به مشكلات مالي مردم است. بسياري از مردم مهريه مي خواهند ، بسياري از مردم پول اجاره ندارند ، بسياري از مردم بدهي دارند و ما آنها را به بنياد كرامت آستان قدس مي فرستيم كه زمينه فعاليت خود را خدمات اجتماعي و كمك به خصوصي است. “

انتهاي پيام